Tenorsaxofonist/componist Daniele Cavallanti (Milaan, 1952) is samen met drummer Tiziano Tononi leider van bekende band Nexus en ook een van de stichters van het fameuze Italian Instabile Orchestra. Hier is hij te horen met The Songlines Band, een gezelschap bestaande uit een zevental muzikanten in een bijzondere bezetting. Er zijn twee saxofonisten, Cavallanti op tenorsax en Roberto Ottaviano op sopraansax, twee trombones, Alessandro Castelli op het rechter kanaal en Tony Cattano op het rechter, twee contabassen, Roberto Fraaini Moneta op rechts en Andrea Grossi op links en tenslotte Tiziano Tononi op drums, percussie en gongs. Een interessante bezetting die zorgt voor een smakelijke muzikale maaltijd.

De vijf composities die we hier krijgen voorgeschoteld zijn elk opgedragen aan een muzikant of zoals in het eerste nummer “The Dreamtime” aan de oorspronkelijke bewoners van Australië en de schrijver Bruce Chatwin. De aboriginals hebben het geloof dat wat ze “zien” in hun dromen de realiteit is, vandaar de titel van dit album The Dreamtime. In The Songlines van Bruce Chatwin worden deze aspecten en interpretaties van het leven van deze duizend jaar oude cultuur van de bevolking beschreven. De muziek slingert alle kanten uit met een hoofdrol voor de trombones en de beide bassen, intrigerende muziek die ergens wel doet denken aan de grotere groepen van Charles Mingus, twee van diens trombonisten Jimmy Knepper en Willie Dennis worden dan ook genoemd en geroemd in de hoestekst. “Black Leo” is opgedragen aan Phroah Sanders en Angiolo Tarocchi, de eerste hoef ik niet voor te stellen en Tarocchi is een gekende Italiaanse componist/arrangeur. De sfeer en de klankkleur in dit heerlijke nummer zijn duidelijk geïnspireerd op het werk van Mingus, dus helemaal in mijn straatje. “Mbizo” is opgedragen aan Johnny Dyani (1945-1986) een Zuid-Afrikaanse bassist/pianist, lid van The Blue Notes, speelde met veel avant-gardisten zoals David Murray en Steve Lacy. In dit heerlijke nummer horen we inderdaad aspecten terug van de typerende klank van de Zuid-Afrikaanse jazz.

“Mbizo” is de naam van een wijk in de stad Kwekwe in Zimbabwe, Johnny Dyani gebruikte de naam voor en van zijn albums en ook David Murray schreef een nummer met dezelfde naam, hier wordt Cavallanti genoemd als auteur. “Sean’s Tones” is gewijd aan de Zuid Afrikaanse tenorsaxofonist Sean Bergin (1948-2012) woonde sinds 1976 in Amsterdam, daar heb ik hem vaak gehoord, hij was ook vaste gast in het Bohemia Jazzcafé, een grote kerel en specialist in scheurende saxofoon geluiden. ‘Hij krijgt hier een fraai eerbetoon waarin er flink op los wordt geknald, jammer dat hij dit niet mee kan maken. Het album wordt afgesloten met een compositie van Tononi, de rest staat op naam van Cavallanti, “The Stalking Moon”. Na een gongslag (The Capture) volgt The Ambush, een dreigend muzikaal vehikel dat overloopt in een forse geluidsexplosie eindigt in een muzikale samenvatting “Conclusion”.

Jan van Leersum